Nieszczęśliwe wypadki zdarzają się niestety nam wszystkim. Niezwykle często ulegają im profesjonalni sportowcy, ale bywa, że ktoś przewróci się w drodze z pracy, czy na klatce schodowej i nieszczęście gotowe. Naderwane więzadło kolanowe to bardzo bolesny problem, który nie wymaga jednak operacji. Jak należy z nim postępować?

Jak dochodzi do naderwania więzadeł kolanowych?

Najczęściej kontuzja ta zdarza się, kiedy przewracając się wykrzywiamy kolano, a więzadła nie są w stanie utrzymać go we właściwej pozycji. W najgorszej sytuacji może dojść do całkowitego zerwania, na przykład więzadła krzyżowego, czy bocznego. Wówczas sprawa jest znacznie bardziej poważna. Sportowcom przeprowadza się dość szybko zabieg w warunkach szpitalnych, aby mieli możliwość powrotu do pełnej sprawności i treningów. W przypadku zwykłych osób na taki zabieg trzeba oczekiwać jakiś czas.

Naderwanie więzadła również nie jest niczym przyjemnym. Towarzyszy mu bardzo silny ból, który niestety nie zmniejsza się z czasem. Kolano staje się całkowicie niestabilne, a ciężar ciała wpływa na nie bardzo niekorzystnie. Bardzo szybko pojawia się płyn w kolanie, opuchlizna, kolano jest ciepłe i sztywne. Niezwykle istotne jest, aby odpowiednio postępować w takiej chwili, ponieważ można złagodzić stan zapalny, który pojawił się na skutek wypadku.

Jak postąpić, kiedy podejrzewamy naderwanie więzadła?

W takiej sytuacji zawsze wskazane jest schłodzenie kolana, nawet przy pomocy zwykłych mrożonek. Poza tym, warto zastosować miejscowo środek przeciwbólowy, na przykład Ibuprom sport, Olfen żel, Diclo Ziaję, czy inny tego typu środek. Konieczna jest również wizyta u lekarza. Najlepiej swoje kroki skierować do samochodu i jechać na izbę przyjęć. Tam wykonane zostanie zdjęcie RTG, ale często lekarz ortopeda zleca również wykonanie badania rezonansu magnetycznego, ponieważ tylko ono może w pełni potwierdzić diagnozę. Na takie badanie trzeba poczekać jakiś czas, ale realizowane jest jako pilne.

Jeżeli więzadło faktycznie zostało naderwane, wówczas wielu lekarzy zaleca terapię zachowawczą i nie proponuje zabiegu. Konieczny jest oszczędny tryb życia przez jakiś czas. Noga powinna wypoczywać w górze i być stale schładzania. Zapobiega to stanowi zapalnemu. Lekarz powinien również wypisać doustny środek przeciwbólowy ze środkiem przeciwzapalnym oraz żel do smarowania kolana.

Do chodzenia należy stosować ortezę, która stanowi stabilizator dla kolana i zapobiega ewentualnym przesunięciom i dalszym naciągnięciom więzadła, które jest osłabione i musi się regenerować. Nie można jednak odpoczywać w nieskończoność. Większość ortopedów zaleca, aby jak najszybciej skontaktować się z dobrym fizjoterapeutą i rozpocząć terapię. Odpowiednio dopasowane ćwiczenia wzmocnią mięśnie i zapobiegną ich zanikaniu, co zdarza się bardzo często po unieruchomieniu. Dzięki nim znacznie szybciej można powrócić do pewnej sprawności. Nie można jednak zapominać o poruszaniu się w ortezie.